'Ik dacht altijd: een burn-out krijg ik niet, dat bestaat niet'
Sprak je Jacco de Broekert een aantal jaar eerder, trof je ongetwijfeld een totaal ander persoon: chronisch gestrest, ongelukkig en burn-out. Maar niet vandaag. De ommezwaai in zijn loopbaan betekende tevens een wending in zijn mentaliteit. De opgewekte Zeeuw vertelt met sprankeling in zijn ogen over het punt waar hij zich momenteel bevindt: gediplomeerde European Tree Worker (ETW) die kantoor houdt op zijn meest favoriete plek denkbaar: buiten.
Terwijl de coronacrisis nog moet uitbreken, loopt Jacco de Broekert, geboren en getogen in Zeeland, het gebouw van IPC Groene Ruimte binnen. Zijn idee: een training motorkettingzaag volgen. Hij gebruikt de zaag regelmatig in de tuin van zijn schoonmoeder maar vraagt zich af of dat niet beter en efficiënter kan. Na de training volgt er nog een, en nog een. En zo nog velen. Zo'n anderhalf jaar later is hij een berg modules rijker, maar dat niet alleen: Jacco mag zichzelf officieel European Tree Worker noemen. Ondanks dat het in eerste instantie niet zijn plan was, had hij niet anders gewild.
Een opmerkelijke loopbaan switch kan je het wel noemen: Jacco's leven stond zeker vijftien jaar lang in het teken van defensie. Een mooie en leerzame tijd, zo beschrijft hij als hij langskomt bij IPC Groene Ruimte. Maar wel een waar een aantal jaar geleden resoluut een eind aan kwam. Het vonnis: PTSS, ook wel bekend als posttraumatische stressstoornis. "Op een gegeven moment was het helemaal klaar, ik wilde alleen maar huilen, huilen en nog eens huilen", zo vertelt Jacco openhartig. "Ik dacht altijd: een burn-out, dat krijg ik niet. Dat bestaat niet. Gelukkig kreeg ik het inzicht dat ik ook maar gewoon een mens ben. Het klinkt heel raar, maar ik ben eigenlijk heel dankbaar voor wat er gebeurd is."
Van losse inschrijvingen naar ETW-opleiding
Turbulente jaren volgen waarin hij poogt afscheid te nemen van zijn donkere zelfkant. Hij start met de cursus basis zaagvaardigheden en vindt het spannend om onder de mensen te komen, maar zet toch de stap. "Ik zat behoorlijk diep, maar had zoiets van: wat heb ik te verliezen? Een gouden greep, zo bleek." Naast dat hij de professionele kneepjes van het vak meekrijgt, vindt hij steun in persoonlijke gesprekken met trainers en medecursisten wat uiteindelijk uitmondt in de beslissing om de volledige ETW-opleiding te volgen. Immers heeft hij op dat moment het gros van de onderdelen al in de pocket.
De keuze voor de ETW-opleiding zit Jacco als een maatpak. Met zijn passie voor survival run ziet hij veel overeenkomsten met het boomverzorging-vak. Jacco: "Ik was al gewend om te klimmen, het enige verschil is dat je als ETW'er vastzit aan een lijntje. Je komt de spanning alsnog tegen en bent fysiek bezig." Zijn voorkeur voor spanning is terug te zien aan de klussen waar hij het meeste werkplezier uit haalt; snoeien van grote bomen, het liefst zonder 'drop zones', oftewel: snoeihout of vallende takken mogen niet op de grond vallen. Bijvoorbeeld omdat een dak van een huis onaangetast of omdat een pittoresk theehuisje onder het bladerdak bespaard moet blijven.
Stressmanagement
Jacco is zelfstandig ondernemer, maar laat zich hoofdzakelijk inhuren door collega boomverzorgers uit de buurt. Omdat hij slecht bewapend is tegen stress, probeert hij dergelijke triggers zo veel mogelijk te vermijden. Bijvoorbeeld door de selectie mensen waarmee hij werkt. "Ik werk graag samen met positieve lui die het ook leuk vinden om met allerlei nieuwe technieken te werken, daar ben ik gevoelig voor. Malloten heb je in elk vakgebied en probeer ik juist zo veel mogelijk te ontlopen. Werken met dat soort mensen kostte mij al bijna mijn leven bij defensie. Ik probeer de verschillende factoren zo te sturen en regelen, dat ik niet nog eens in een soortgelijke situatie kom."
Ook kiest Jacco voor een driedaagse werkweek en twee papadagen om de balans tussen werk en privé aangenaam te houden. "Anders ben ik 's avonds niet wie ik zou willen zijn voor mijn kinderen en vrouw. Deze aanpak bevalt goed."
Een goede leermeester is het halve werk
Terugkerend onderwerp in het gesprek is Jacco's leermeester. Tijdens de ETW-opleiding loopt hij stage bij Floris Overes, een boomverzorgingsbedrijf in Middelburg waar hij gedurende de opleiding ieder geleerd onderdeel in de praktijk brengt met een boel werkervaring als gevolg. "Ik had geen betere leermeester kunnen bedenken. De kansen die ik heb gekregen, daar ben ik best veel mensen dankbaar voor. Men zegt vaak: daar heb je zelf voor gezorgd, maar zonder hen had ik het zeker niet gedaan."
Zijn credo luidt dan ook: wie zich wil laten omscholen, moet zorgen voor een goede leermeester. "Als je een bedrijf hebt waar je kan leren, probeer het wiel dan vooral niet zelf uit te vinden. Kijk lekker rond en vul daarmee je laadjes. Ik kan dan af en toe een grote bek hebben, maar soms is het ook goed om nederig te zijn. Mijn advies is om er blanco in te gaan, zonder oordeel."
Ook denkt Jacco dat de boomverzorgingssector uitkomst biedt aan mensen met dezelfde achtergrond als hij. "Ik denk dat er in deze sector best wel wat ruimte is om ze weer terug te brengen naar waar ze waren, dat gun ik veel mensen. Stiekem zijn er best veel lui met issues of personen die denken: defensie is leuk, maar er bestaat meer. Ik gun ze hetzelfde wat mij is overkomen."
Hoopvol vooruit
Hoe Jacco zijn toekomst voor zich ziet? Een met weinig stress en de mogelijkheid om zichzelf te blijven vernieuwen. "Mijn hersenen staan nooit stil. Ik denk altijd: kan het anders, beter of efficiënter? Dat heeft als nadeel dat het ook weleens fout gaat", vertelt hij met een speelse glimlach. Anekdotes te over, zo verraadt zijn jongensachtige blik. De drang naar vernieuwing is onder meer terug te zien in zijn wens om een cursus industrieel klimmen te volgen. "Om te kijken of ik iets uit de klimtechnieken kan halen", zo besluit hij. "Het liefst snuffel ik zo veel mogelijk rond. Zo liep ik laatst met een collega mee die een hele andere boomklimtechniek toepast: de Single Rope Technique. Zodoende ben ik daar ook mee in aanraking gekomen."
Jacco is een positief mens. Dat hij ooit in een hele andere gemoedstoestand verkeerde, is tijdens het gesprek bijna niet voor te stellen. De manier waarop hij straalt als hij over boomverzorging praat, is fascinerend en inspirerend. Te zien is iemand die, al manoeuvrerend door zijn mentale obstakels, zijn passie heeft gevonden. Jacco: "Zolang ik dat zo ervaar, blijf ik met plezier doorgaan. Als dat binnen de veilige marges kan gebeuren met fijne mensen, heb ik een topdag - ik zie mijn werk niet als werken, maar als een dagje buitenspelen."
